Unutma! Sen sadece bir insansın


Respica te, hominem te memento. Respica te, hominem te memento. Respica te, hominem te memento. Respica te, hominem te memento. Respica te, hominem te memento. Respica te, hominem te memento. Respica te, hominem te memento. Respica te, hominem te memento. Respica te, hominem te memento. Respica te, hominem te memento

Roma imparatoru şehre giriyor. Herkes ayakta. Ona övgüler geliyor, bütün millet camdan çiçekler atıyor. Herkes onun adını sayıklıyor. İmparatorun arkasında köleler var. Bir tanesi sürekli imparatorun kulağına bir şey fısıldıyor. Fısıldadığı şey şu: Respica te, hominem te memento. Unutma. Sen sadece bir insansın.

Fazla büyüyenlerin kendine zaman zaman hatırlatması gereken bir kavram bu. Sen sadece bir insansın. Sen sadece bir ölümlüsün. Seni ne kadar pohpohlayanlar da olsa… İnsanlar önüne yollar da yapsalar… Haketmediğin methiyeler de düzseler… En büyük başarılara da imza atmış olsan… Sen sadece bir insansın.

Gerçek büyükler kendilerinin ölümlü varlıklar olduğunun hatırlatılmasına izin verenlerdir. Geri kalanlar patlayacak balonlardır

0 yorum:

top