Daha önce Slumdog Millionaire ile ödül manyağı olan Danny Boyle'nin son filmi şimdiden yılın en iyi filmleri arasında gösteriliyor ve Oscar'dada iddialı gözüküyor.
Danny Boyle pek fazla senaryo yazmakla uğraşmayı sevmeyen bir yönetmen olaraktan cinliğini konuşturarak yaşanmış veya hoşuna giden hikayeleri hemen sinemaya aktarıveriyor.
127 hours, yaşanmış inanılması zor bir o kadar trajik, bir dağcının hikayesi.
Aron macerayı ve yalnızlığı seven bir adamdır. Nereye gittiğini kimseye söylemeden hareket eder. Annesinin telefonlarına çıkmaz, kendisinin merak edilmesine pek aldırmaz. Bir hafta sonu yine kimselere haber vermeden Utah’taki bir kanyona gitmek üzere yola çıkar. Yolda Magen ve Kristi adlı iki kızla tanışır, onlara gidecekleri yere kadar gönüllü rehberlik eder. Sonra yoluna yine yalnız devam eder. Kanyonun içinden geçerken kolu bir kayanın hareket etmesiyle kanyon ve kaya arasında sıkışır. Bu şekilde tam beş gün geçirir. Bu süre boyunca da kolunu kurtarmak ve hayatta kalmak için elinden gelen her şeyi yapar.
Aron Ralston bu olayları birebir yaşayan şahsın kendisi, bu yaşadığı ilginç deneyimi kitaba bile dökmüş, belgeselde bizzat kendisi yer almış çoğu televizyon programına katılıp kendisi anlatmış. Evet belki Aron kanyon'a çıkmadan önce sıradan bir dağcıydı ama bu yaşadığı sıradışı olay onu şimdiki Aron Ralston yaptı, Bu malum olayın belgeselini veya Aron Ralston'un demeçlerini dinlediyseniz gözlerinize ve kulaklarınıza inanmamışsınızdır ancak gerçek bu, 700 kilo civarı bir kaya parçasının elinizin üstüne oturması ve sıkıştırmasının ne kadar acı verici olduğunu bir kenara bırakın oradan nasıl kurtulacak, kurtulduktan sonra medeniyetten kilometrelerce uzak Utah kanyonlarından nasıl dönecek. Ancak Aron Ralston gördüğü bazı halisülasyonların yardımı ile de elini feda ederek kurtulmayı başarmış ve yaşadıklarını bir bir kitaba dökmüş.
Aron Ralston 2003 yılında Utah'da bir kanyonda tek başına kayaya tırmanırken dengesini kaybetti, yuvarlandı ve yüzlerce kiloluk bir kaya sağ kolunun üzerine düştü. Bu ıssız kanyonda bağırsa da fayda etmeyeceğini biliyordu. Sıkıştığı ve kollarını kullanmadığı için telefonla yardımda çağıramıyordu. Günlerce hareketsiz kaldı ve yaşama o kadar bağlıydı ki oradan kurtulmak için kolunu bile feda edebilirdi. Kendi ağzından anlattıklarına göre önce bileğindeki kemikleri kırdı. Kurtulamayınca sol koltukaltına yerleştetirdiği kör bıçakla omuz hareketleri sayesinde kolunu kesmeye başladı. Ve kolunu tamamen kesip oradan kurtulması 3 gün sürdü.
Bu ilginç hikayeyi stilini tam olarak bilemediğimiz ama ilginç hikayeleri sinemaya iyi uyarlayan yönetmenimiz Danny Boyle sinemaya uyarlamaya karar veriyor, Aron Larston'a giderek kendisinin ricası üzerine Aron'un daha önce sadece bir kısmını basına verdiği kanyondayken çektiği kamera görüntülerini izliyor. Aron'u kim canlandırmalı acaba diye düşünen Danny, film için James Franco ile anlaşıyor, James'in gösterdiğin performans Oscar ve Altın Kürede en iyi erkek oyuncu dalında onu aday yapıyor.
Senaryo yazmak kadar bir kitabı da senaryoya uyarlamak zordur özellikle yaşanmış bir hikaye ise Aron'un o kanyondaki ruh halini yansıtmak Danny Boyle'un ve Franco'nun en zorlu işi olmuştur. Danny filme Aron'un arabada mutlu bir şekilde giderken ekranı üçe bölerek aynı şekilde Utah şehrinden kalabalık ve şık görüntülerde veriyor, verdiği mesajı hepimiz anlıyoruz bir tarafta kendi halinda takılan Aron mutlu görünüyor ama belki mutsuz bir tarafta şehrin kalabalığı, Aron kaçıyor, kimseye haber vermeden Utah'ın kanyonlarına. Aron'un psikolojik ruh halini bir bir yerine getiriyor Danny Boyle, kanyonda yaptıklarından pişman olması, halisülasyonlar görmesi, Ailesini sevdiğini yanındayken değilde orada sıkışıp çaresiz kaldıktan sonra anlaması, yani düşünün bir film çekeceksiniz ve kanyonda sıkışan dağcı hakkında. Her filmin giriş gelişme sonuç kısmı olduğu gerçeği var. Ancak siz ne yapabilirsinizde 80 dakikadan fazlası kanyonda geçmek zorunda olan bir filmi izlenebilir hale getirebilirsiniz. Cevabı 127 Hours'da veriyor zaten Danny Boyle.
